Ciekawym zagadnieniem jest wprowadzony w sierpniu 2008r. art.446§4 kodeksu cywilnego, który stanowi, że Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Otwiera to możliwość do dochodzenia zadośćuczynienia od towarzystw ubezpieczeniowych w przypadku utraty osoby bliskiej na skutek np. wypadku komunikacyjnego. Oczywistym jest, że nie sposób wycenić ból i cierpienie, w tym psychiczne, jednakże celem zadośćuczynienia jest swego rodzaju rekompensata do doznane krzywdy.

Drogi do uzyskania stosownego zadośćuczynienia nie zamyka również członkom rodziny fakt, iż towarzystwo ubezpieczeniowe przyznało im już, wcześniej, określoną sumę pieniędzy za śmierć osoby bliskiej. w praktyce są to sumy znacznie niższe te, które można wywalczyć przed sądem.

Możliwe jest również uzyskanie odpowiedniego zadośćuczynienia w przypadku gdy osobę bliską utracono przed datą wprowadzenie nowelizacji, czyli przed sierpniem 2008r. Zgodnie z ugruntowaną linią orzecznictwa sądu najwyższego przyjęta została koncepcja, że więź emocjonalna łącząca osoby bliskie jest dobrem osobistym, które pozostaje pod ochroną przewidzianą w art. 23 i 24 kc. Podkreślono przy tym, że nie każdą więź rodzinną zaliczyć można do katalogu dóbr osobistych, lecz jedynie taką, której zerwanie powoduje ból, cierpienie, rodzi poczucie krzywdy. W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że także w stanie prawnym sprzed 3.8.2008 r. spowodowanie śmierci osoby bliskiej mogło stanowić naruszenie dóbr osobistych najbliższych członków rodziny zmarłego i uzasadniać przyznanie im zadośćuczynienia na podstawie art. 448 kc (zob. wyrok sn z 15.3.2012 r., i csk 314/11, niepubl.; uchwała sn z 13.7.2011 r., iii czp 32/11, biul. sn nr 7/2011 r.; uchwała sn z 22.10.2010 r., iii czp 76/10, biul. sn nr 10/2010 oraz wyrok sn z 14.1.2010 r., iv csk 307/09, osnc-zd nr 3/2010, poz. 91).

Dlatego w przypadku utraty osoby bliskiej najbliższym członkom rodziny zmarłego przysługuje prawo do uzyskania zadośćuczynienia. W takiej sytuacji należy wystąpić na drogę sądową i tam dochodzić swoich praw.

Poszkodowanemu przysługuje również świadczenie w postaci renty. Nie zagłębiając się w tematykę renty, należy wskazać, że przysługuje ona osobom, które straciły możność zarobkowania lub ich potrzeby znacząco wzrosły. I tak, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Ponadto należy wskazać, że z ważnych powodów sąd może na żądanie poszkodowanego przyznać mu zamiast renty lub jej części odszkodowanie jednorazowe. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy poszkodowany stał się inwalidą, a przyznanie jednorazowego odszkodowania ułatwi mu wykonywanie nowego zawodu.

Nie można również zapominać, iż po śmierci uczestnika wypadku jego rodzina może żądać od sprawcy (jego polisy oc) zwrotu kosztów pogrzebu, kosztów leczenia poniesionych przed śmiercią poszkodowanego, renty (jeżeli na zmarłym ciążył obowiązek alimentacyjny) a także renty dla osób, które zmarły utrzymywał. nadto sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

Kancelaria adwokacka służy niezbędną pomocą w dochodzeniu powyższych świadczeń, począwszy od wymiany pism, aż po reprezentację klienta przed sądem.